Vrijdag

Het jaar is 1955, het is vrijdag en Georges wordt vrijgelaten uit de gevangenis. “En nu van uw dochter blijven hé”, zegt de cipier nog voor hij de laatste tralies naar de vrijheid opent. Terug thuis ziet George zijn vrouw Jeanne, opvallend kalm gezien de voorgeschiedenis. Misschien omdat zij niet bepaald loyaal is gebleven - ze is een relatie begonnen met Georges beste vriend, en heeft er een kind mee.

Het is niet helemaal onopvallend dat deze film een toneeladaptatie (van Claus zelf) is: een groot stuk speelt zich immers in het huis van Georges en Jeanne af. De gesprekken, ruzies, gevechten en dronken momenten worden echter afgewisseld met gestileerde flashbacks. De twee driehoeksverhoudingen overlappen meer en meer.

Deze film, duidelijk gemaakt in het pre-Dutroux tijdperk, heeft een heerlijk ouderwetse sfeer, een bizar amalgaam aan accenten, en een sterke cast, met voorop Frank Aendenboom als Georges. Let ook op een jonge Herbert Flack als de minnaar en Hilde van Mieghem als de dochter.