Paisà

Als middenstuk van Rossellini’s veelgeprezen oorlogstrilogie geldt Paisà als een meesterwerk in de neorealistische cinema. Met verve schetst Rossellini een beeld van een gewond Italië in tijden van bevrijding en wederopbouw. Het onverdeelde succes van Roma, città aperta stelde de Italiaanse grootfilmer in staat om buitenlandse geldschieters aan te trekken en een narratief ambitieus oorlogsepos op poten te zetten.

Gestructureerd in zes episodes, elk door een aparte scenarioschrijver geschreven en plaatsvindend in een andere regio van Italië, wordt de Amerikaanse militaire campagne aan het einde van de Tweede Wereldoorlog in beeld gebracht. Rossellini schuwt echter vormen van sentimentaliteit en spektakel in ruil voor een integere mozaïekvertelling die het midden houdt tussen een sociologische analyse en karakterdrama.

Aan de hand van een doorgedreven documentaire esthetiek, naturalistische locaties en een eclectische cast, bestaande uit zowel ervaren als non-professionele acteurs, worden de lagen mythologische vernis van de oorlog geschraapt. Voor zowel burger, bezetter als bevrijder is het leven strijd, en Rossellini evoceert met humanistische kracht de teleurstelling en desillusie die de oorlogstijd teweegbracht.

De film wordt ingeleid door Lennart Soberon.