Fin de siglo

Wat gebeurt er in 1999, op het einde van de vorige eeuw? Wat gebeurt 20 jaar later? Alvast dit: twee mannen ontmoeten elkaar.

Ocho versiert Javi vanop het balkon van zijn Airbnb in Barcelona. Ze drinken samen wijn, duiken in bed, praten na. “Ik heb het gevoel dat we elkaar al eerder ontmoet hebben”, zegt Ocho. Javi zegt dat dat klopt. In een onvoorspelbaar spel met tijd en fantasie wordt de dans tussen de twee mannen verdergezet. Of houdt dat ene moment op het balkon alles vast?

Het debuut van de Argentijnse filmmaker Lucio Castro biedt een reflectie op langetermijnrelaties en op alleenigheid, op herhalingen en op de manier waarop verschillende tijden verschillende verhoudingen mogelijk maken, op keuzes en gemiste kansen. Het is knap hoe Castro de balans tussen intellectueel prikkelend en zwoel lichtvoetig houdt. Fin de siglo (End of the Century) zet op die manier de opvallende trend verder dat passionele seks in film bijna uitsluitend nog te vinden valt in queer cinema. Ontmoeten doen we elkaar immers niet enkel met de geest.

“Few films have captured the dual fleeting and enduring nature of intimate connection as poignantly as End of the Century.” (Indiewire)

"In die hoedanigheid presenteert dit delicate kleinood zich als een non-lineair kunststukje over de poëtische tweestrijd tussen droom en werkelijkheid, tussen vrijheid en zekerheid. En tussen wat is, wat was en wat zou kunnen zijn." (Filmmagie)

De reeks Please Release Me loopt in samenwerking met Kunstencentrum BUDA, De Cinema, Cinema ZED, The Roxy Theatre, Cinema RITCS en Knack Focus.