L’Arbre, Le Maire et La Médiathèque (1993)

In Éric Rohmer’s L’Arbre, le Maire et la Médiathèque pleit de jonge socialistische burgemeester van een pittoresk Frans dorpje voor het bouwen van een cultuur- en sportcomplex. In klassieke Rohmeriaanse stijl gaat het leven zijn gangetje terwijl de raderen van de bureaucratie gestaag doordraaien. Het prachtige Franse platteland onderstreept de idyllische belofte van wat komen zal. Wanneer de goede bedoelingen van de burgemeester echter botsen met de prioriteiten van de dorpsbewoners, rijzen vragen op over macht en vertegenwoordiging. De gemeenschap twijfelt daarbij welke ruimtes en diensten echt nodig zijn.

In deze late Rohmer wordt het eb en vloed van behoud en vooruitgang van dichtbij bekeken. Rohmer slaagt er ook in om de complexiteiten van gemeenschap, lokale machtsstructuren, cultureel erfgoed en toekomstgerichtheid uit de doeken te doen. Dat alles terwijl het persoonlijke en het politieke elkaar delicaat afwisselen. Los van deze genuanceerde blik op de touwtrekstrijd binnen het dorpsbeleid is L’Arbe echter vooreerst een luchtige verkenning van wat een gemeenschap verbindt.