The Watermelon Woman

Graaf in het archief en ontwaar nieuwe geschiedenissen, Kinoautomat speurt met je mee naar verloren verhalen en miskende stemmen.

In The Watermelon Woman worden Afro-Amerikaanse filmkronieken, vaak tot de marge veroordeeld, van nieuw leven voorzien. Regisseuse Cheryl Dunye verwerkte haar zoektocht naar vergeten zwarte actrices in een speels zelfportret over identiteit en intimiteit.

In pseudo-documentaire vorm volgen we Dunye in haar pogingen om de hoogdagen van Hollywood kritisch te herevalueren en dichterbij het leven en werk van de mythische Watermelon Woman te komen - een gefictionaliseerde zwarte actrice uit de jaren 30. Dunye verweeft haar persoonlijke strijd als zwarte lesbische filmmaakster met archiefmateriaal en historische ensceneringen.

Gastspreker Bo Alfaro Decreton bespreekt in haar inleiding The Watermelon Woman als een sleutelwerk van de New Queer Cinema golf. Veelal gesitueerd begin jaren 90 wordt New Queer Cinema gebruikt als concept voor een resem subversieve films die LGBTQ-issues behartigden en lang verguisde stemmen van weerklank voorzagen. Dunye geldt als revolutionaire voortzetter van deze sensibiliteiten met dit persoonlijk portret dat lesbische seksualiteit en raciale spanningen integer onder de loep neemt.

Na een schets van de contextuele factoren die aan de basis lagen van deze beweging, huldigt Bo The Watermelon Woman als viering van persoonlijke vrijheden en intersectionele politiek.

Dit is Kinoclub #13, in samenwerking met Kinoautomat.